დაავადებები

Q-რიკეტსიოზი, იგივე ცხელება Q არის ინფექციური დაავადება გამოწვეული ბაქტერია "ბერნეტის რიკეტსიას" ორგანიზმში მოხვედრით. დაავადებას ახასიათებს გრიპის მსგავსი სიმპტომები. ბევრ პაციენტს სიმპტომების საერთოდ არ აღენიშნება. დაბალი პროცენტულობის შემთხვევებში დაავადება შესაძლოა ხელახლა გამოვლინდეს რამდენიმე წელიწადში. ცხელება Q - ს სასიკვდილო ფორმამ შესაძლებელია დააზიანოს გული, ღვიძლი, ტვინი და ფილტვები.

Q-რიკეტსიოზი ადამიანზე გადადის ცხოველიდან. აბ ბაქტერიის მატარებელი ძირითადად არის ცხვარი, თხა, საქონელი. ადამიანი ინფიცირდება ცხოველის ირგვლივ არსებული დაბინძურებული ჰაერის ჩასუნთქვით. დაავადების მაღალი რისკი არსებობს ფერმებში, ვეტერინარიულ და ცხოველთა კვლევის კლინიკებში. დაავადების სიმპტომები: ძლიერი თავის ტკივილი, დაღლილობა, გაციება, ხველა, გულისრევა შეინიშნება ბაქტერიის ორგანიზმში მოხვედრიდან 30 დღის განმავლობაში.

ადამიანის პაპილომავირუსული ინფექცია იწვევს მახვილწვეტიანი კონდილომების (მეჭეჭების) განვითარებას. აღმოჩენილია პაპილომავირუსის 100-ზე მეტი ფორმა. თითოეულ მათგანს ახასიათებს კონდილომების გაჩენა სხეულის სხვადასხვა ნაწილებზე. მაგალითად, ზოგიერთი იწვევს გენიტალიური არის დაზიანებას, ტერფის კონდილომებს, სხვა ტიპები კი დაკავშირებულია სახის და კისრის არეში განვითარებულ კონდილომებთან. ინფექციების უმეტესობა არ იწვევს კობოს განვითარებას, თუმცა რამოდენიმე ტიპის პაპილომავირუსულ ინფექცია ხდება საშვილოსნოს ყელის კიბოს გაჩენის მიზეზი. შექმნილია ვაქცინები, რომლებიც უზრუნველყოფენ ინფექციის იმ ტიპებისგან დაცვას, რომლებსაც შეუძლიათ გამოიწვიონ მახვილწვეტიანი კონდილომები და საშვილოსნოს ყელის კიბო.

ალერგია არის ორგანიზმის უკურეაქცია ორგანიზმში მოხვედრილი უცხო ნივთიერებების მიმართ, რომლებიც სხვა ადამიანებში იმავე რეაქციას არ იწვევენ, ეს ნივთიერებები შესაძლებელია იყოს საკვებში, სასმელში, ჰაერში და ა.შ.

იმუნური სისტემა უზრუნველყოფს ორგანიზმის დაცვას ანტისხეულების წარმოქმნით, როდესაც ადამიანს აქვს ალერგია ანტისხეულები გარკვეულ ნივთიერებებს საშიშად აღიქვამენ და იმუნური სისტემა იწვევს ანთბით რეაქციებს კანში, სინუსურ ღრუებში, სასუნთქ გზებსა და მომნელებელ სისტემაში. 

ასპერგილოზი წარმოადგენს გარკვეული სოკოს მიერ გამოწვეულ ინფექციურ დაავადებას, რომელიც ძირითადად სასუნთქ სისტემას მოიცავს, ნიშნები და დაავადების სიმძიმე ერთმანეთისგან განსხვავებულია. ასპერგილოზის მხოლოდ რამოდენიმე ტიპი იწვევს დაავადებას იმ პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ დასუსტბული იმუნური სისტემა, ფილტვების სხვადასხვა პათოლოგიები, ასთმა.

მკურნალობის სახე დამოკიდებულია ასპირგელოზის ტიპზე და შესაძლებელია იყოს უბრალდ დაკვირვება, ანტისოკოვანი პრეპარატები ან ქირურგიული ჩარევა.

ალკოჰოლიზმი თავის თავში მოიცავს სასმლის მიღებასთან დაკავშირებულ პრობლემებს, იგი ქრონიკული და ხშირად პროგრესირებადი დაავადებაა. პრობლემებში იგულისხმება ალკოჰოლზე ფიქრი, მისი მოხმარება პრობლემების გააზრების მიუხედავად, თრობის ეფექტის მისაღწევად დიდი რაოდენობით ალკოჰოლის მიღება, მიჩვევა, ასევე უკურეაქცია სასმლის მიღების შეწყვეტისას, მიღებული ალკოჰოლური ნივთიერებების რაოდენობის ზრდასთან ერთად იმატებს ალკოჰოლიკად ჩამოყალიბებს რისკები. ალკოჰოლიზმნი შესაძლებელია განპირობებული იყოს გენეტიკური, ფსიქოლოგიური, სოციალური გარემო პირობებით. ალკოჰოლის მიღების სურვილი შესაძლებელია გაჩნდეს დადებით გრძნობების მიღების მიზნით ან უარყოფითი შეგრძნებების თავიდან ასაცილებლად.

ალკოჰოლური მოწამვლა მძიმე მგომარეობაა, რომელსაც იწვევს დროის მოკლე პერიოდში დიდი რაოდენობით ალკოჰოლის მიღება, მოწამვლა შესაძლოა სასიკვილო შედეგითაც დასრულდეს. ინტოქსიკაციის დროს დარღვეულია სუნთქვა, გულისცემა, სხეულის ტემპერატურის რეგულაცია, ღებინების რეფლექსი, შესაძლო გართულებებია კომა და სიკვდილი.

ბავშვებსა და მოზარდებში ალკოჰოლით მოწამვლის გამომწვევი მიზეზი ხშირად არის ნებით თუ უნებლიედ ისეთი საყოფაცხოვრებო სითხის მიღება, რომელიც ალკოჰოლს შეიცავს. ეთანოლით ინტოქსიკაციისას აუცილებელი ხდება სასწრაფო სამედიცინო ჩარევა.

ალკოჰოლური აბსტინენციის სინდრომი ვითარდება ალკოჰილის მიღების შეწყვეტისას. აბსტინენციის დროს პაციენტებს უვითარდებათ უეცარი, ფიზიკური და ფსიქოლოგიური დარღვევები. მკვეთრად შეიმჩნევა ავადმყოფის სწრაფვა ალკოჰოლისადმი, ადამიანის მთავარი მიზანი ალკოჰოლის მოპოვება და მისი მიღებაა, დამახასიათებელია გუნება - გაწყობის უეცარი ცვლილებები, დეპრესია, გაღიზიანებადობა,  ეჭვიანობა, ზედაპირული ძილი, პაციენტებს აღენიშნებათ, სისუსტე ოფლიანობა, ტაქიკარდია, პირის სიმშრალე, თავისა და გულის ტკივილი, ტრემორი. ნარკოტიკული აბსტინენციის დროს ყველაფერი ვლინდება უფრო მკაფიოდ: მრისხანება, ღვარძლიანობა, უძილობა, შემცივნება, ტაქიკარდია, ტრემორი, ანორექსია. ვითარდება კრუნჩხვები, ძლიერი ტკივილები სახსრებში, კუნთებში, ხერხემალში ("ლომკა"). ავადმყოფები შფოთავენ, ტირიან. მდგომარეობას ახასიათებს სხვადასხვა სახის ფსიქოზის განვითარება, ერთ-ერთი მათგანია დელირიუმი. იგი საკმაოდ მძიმე მდგომარეობაა, იცვლება ადამიანის მეტალური სტატუსი, იგი ვეღარ აღიქვამს გარემოს ადეკვატურად და დაბნეულია. დელირიუმი შესაძლოა სწრაფად დადგეს რამდენიმე საათში ან დღეში. მისი განვითარება საკმაოდ ხშირად უკავშირდება ალკოჰოლის მოხმარებას. პაციენტებს რომლეთაც აქვთ დელირიუმის თანხლებით მიმდინარე ალკოჰოლური აბსტინენციის სინდრომი ესაჭიროებათ ჰოსპიტალიზაცია. სამედიცინო დახმარებით შესაძლებელია გართულებებისა თუ მძიმე შედეგების თავიდან აცილება.

ამიოლოიდოზი საკმაოდ იშვიათი დაავადებაა, ჩნდება მაშინ როცა ნივთიერება ამილოიდი შინაგან ორგანოებზე წარმოიქმნება. ამილოიდი წარმოადგენს ცილას, რომელსაც წარმოქმნის ძვლის ტვინი. დავადება გამოწვეულია ამ ნვთიერების ძვლის ტვინიდან ქსოვილებსა თუ ორგანოებზე გადასვლით. აღმოჩენილია ამილოიდის სხვადასხვა სახეობა. აღნიშნული ნივთიერება ზემოქმედებას ახდენს სხვადასხვა ორგანოზე, სხვადასხვა პაციენტის შემთხვევაში. ამილოიდის ყველაზე საშიშმა ფორმამ შესაძლოა გამოიწვიოს სიცოცხლისთვის  მნიშნელოვანი ორგანოების დაზიანება. ძირითადად ზიანდება გული, თირკმელი, ელენთა, ნერვული სისტემა და ძვლისმომნელებელი ტრაქტი.

ანაფილაქსია მძიმე, ხშირ შემთხვევაში სიცოცხლისთვის საშიში ალერგიული რეაქციაა და ვითარდება ალერგენთან კონტაქტის შემდეგ წამების ან წუთების განმავლობაში. ანაფილაქსიის დროს გამოთავისუფლებულმა ქიმიური ნივთიერებების ნაკრებმა შესაძლოა შოკი გამოიწვიოს. სწრაფად იკლებს არტერიული წნევა, ვიწროვდება სასუნთქი გზები, რის შედეგადაც თითქმის შეუძლებელი ხდება სუნთქვა. მდგომარეობის გართულებას შესაძლებელია მოჰყვეს გონების დაკარგვა ან სიკვდილი.

სწრაფი, სუსტი პულსი, კანის გამონაყარი, გულისრევა და ღებინება ანაფილაქსიის ნიშნები და სიმტოპმებია, აუცილბელია მათი გამოვლენისთანავე პაციენტის გადაუდებელი დახმარების ცენტრში გადაყვანა ეპინეფრინის სწრაფი მიღების მიზნით.

ანორექსია წარმოადგენს კვების რეჟიმის დარღვევასთან დაკავშირებულ დაავადებას, მისი დამახასიათებელი ნიშნებია საგანგაშოდ დაბალი წონა, მუდმივი შიში წონაში მომატებასთან დაკავშირებით და ასევე სხეულის წონის სწორად აღქმის უნარის დაქვეითება. ანორექსიით დაავადებული ადამიანებისთვის ყველაზე მნიშვნელოვან ღირებულებას წარმოადგენს აკონტროლონ საკუთარი წონა და ფიგურა, ამისთვის მიმართავენ სიცოცხლისთვის საშიშ მეთოდებს, უარს ამბობენ საჭმლის იმ ოდენობაზე რომლიც აუცილებელია ჯანმრთელი ორგანიზმის არსებობისთვის, ან მიღებულ საკვებს ორგანიზმიდან გამოდევნიან ხელოვნურად გამოწვეული გულისრევით, არასწორი დოზით იღებენ საფაღარათო საშუალებებს, სხვადასხვა სახის დიუტურ აბებს. მათ შეიძლება სცადონ წონაში კლება გადაჭარბებული ფიზიკური დატვირთვით, ვარჯიშის საშუალებითაც. 

აპალასტიური ანემია არის მდგომარეობა, როცა ორგანიზმში წყდება სისხლის წითელი უჯრედების საკმარისი რაოდენობით წარმოქმნა. ანემიის ეს ტიპი საკმაოდ იშვიათი და სერიოზული დაავადებაა, რომელიც ნებისმიერ ასაკში შეიძლება განვითარდეს. დაავადება შესაძლებელია ჩამოყალიბდეს უეცრად ან გამოვლინდელს ნელა და გაუარსედეს დროთა განმავლობაში.

ბიპოლარულ აშლილობას მოხსენებიენ, როგორც მანიაკალურ დეპრესიას. აღნიშნულ დაავადებაში იგულისხმება განწყობის ექსტრემალური ცვალებადობა, რომელიც გამოხატულია ემოციური მანიაკალური ან ჰომომანიაკალური ეპიზოდებითა და დეპრესიით. დეპრესიის დროს ადამიანი უიმედობის განცდითაა შემყრობილი და ვერ იღებს სიამოვნებას ცხოვრებისეული აქტივებოებისგან. თუ გაწყობა ამაღლებულია ადამიანი ეიფორიასა და ენერგიის მოზღვავებას განიცდის. განწყობის ცვლილებები შესაძლოა წელიწადში ან კვირაში რამდენჯერმეც კი მოხდეს. პაციენტებს აღენიშნებათ შემდეგი სიპტომები: მაღალი თვითშეფასება, ძილის მოთხოვნის დაქვეითება (მათ ყოფნით სამი საათი ძილიც) უჩვეულოდ ბევრი ლაპარაკი, ფიქრების თავმოყრის უნარის დაქვეითება, ყურადღების მარტივად გაფანტვა და ა.შ.

ბიპოლარული აშლილობის მიზეზი უცნობია, დაავადება რთული და გრძელვადიანია, თუმცა მედიკამენტური ჩარევისა და ფსიქოლოგიური კონსულტაციებით შესაძლებელია განწყობის დასტაბილურება.

ბლეფაირტი იგივე ქუთუთოების ანთება ძირითადად ქუთუთოს იმ ნაწილს მოიცავს, რომელიც წამწამების ზრდასთანაა დაკავშირებული. ანთება ხშირად ეხება ორივე ქუთუთოს. ბლეფარიტის განვითარების ძირთადი მიზეზი წამწამების ძირში არსებული მცირე ზომის ცხიმოვანი ჯირკვლების საცობებით დაბლოკვაა, რაც იწვევს თვალების გაღიზიანებასა და შეწითლებას. ბლეფარიტი საკმაოდ ხშირადაა ქრონუკული მდგომარეობა, რომლის მკურნალობაც ადვილი არ არის. მართალია, ვიზუალურად და დისკომფორტის თვასაზრისით, ბლეფარიტი შემაწხებელი მდგომარეობაა, მაგრამ იგი ძირითადად არ აზიანებს მხედველობას და არ არის გადამდები.

ბრუცელოზი წარმოადგენს ბაქტერიულ ინფეციას რომელიც ცხოველებიდან ადამიანზე ვრცელდება. ყველაზე ხშირად ინფექციია გადადის არაპასტერიზებული რძის, ყველის ან სხვა რძის პროდუქტის ორგანიზმში მოხვედრით, გარდა ამისა ინფექცია შესაძლებელია გავრცელდეს ჰაერწვეთოვანი გზით ამ ინფიცირებულ ცხოველებთან შეხებით. ბრუცელოზს ახასიათებს შემდეგი სიმპტომები:სიცხე, სახსრების ტკივილი, დაღლილობა. მკურნალობა მიმდინარეობს ანტიბიოტიკების საშუალებით და გრძელდება რამდენიმე კვირა ან თვე. ხშირია ინფექციის განმეორების შემთხვევები.

ბურსიტი მტკივნეული მდგომარეობაა, რომელიც აზიანებს მცირე ზომის სითხით სავსე სასახსრე ჩანთებს. ეს სასახსრე ჩანთები ამცირებენ ხახუნის ძალას სახსრებტან მდებარე ძვლებს მყესებსა და კუნთებს შორის. ყველაზე ხშირად ბურსიტი ვიტარდება მხრებში იდაყვებსა და ბარძაყებზე, ძირითადად იმ სახსრებში, რომლებიც ხშირ განმეორებად მოძრაობებს ასრულებენ.

მკურნალობა მიმართულია დაზიანებული სახსრის დასვენებასა და მისი შემდგომი დაზიაზებიგან თავის არიდებისკენ. სწორი მკურნალობის შემთხვევაში ბურსიტით გამოწვული ტკივილი რამდენიმე კვირის შემდეგ მსუბუქდება.

მიელნის დაზიანება იწვევს კომუნიკაციის დარღვევას თავის ტვინსა და ორგანიზმის დანარჩენს ნაწილებს შორის. შესაძლოა დაქვეითდეს თავად ნერვების ფუნქცია, ეს მდგომარეობა გამოუსწორებელია.

გინგივიტი ღრძილების დაავადების ხშირი და მსუბუქი ფორმაა, მათი გაღიზიანება, სიწითლე და შესიება (ანთება) გინგივიტის მანიშნებელი სიმპტომებია. დაავადება ხშირად მსუბუქად მიმდინარეობს, ამიტომ პაციენტმა შეიძლება არც იცოდეს მისი არსებობის შესახებ. მიუხედავად ამისა აუცილბელია გინგივიტის სრიოზულად აღქმა და სათანადო მკურნალობის ჩატარება, რადგან მან შეიძლება გამოიწვიოს ბევრად სერიოზული დაავადება - პერიოდინტიტი და საბოლოოდ კბილის დაკარგვა.

გიტელმანის სინდრომი არის თირკმლის დაავადება, რომელიც იწვევს ორგანიზმში არსებული დამუხტული ნაწილაკების რაოდენობის შემცირებას. როგორც წესი, თირკმელში მოხვედრილი სისხლი გაფილტვრის შემდეგ თავისუფლდება ზედმეტი სითხის, ნივთიერებებისა და ელექტროლიტებისგან. ზედმეტი ნივთიერებები გარდაიქმნება შარდად, ორგანიზმისთვის საჭირო ნივთიერებები კი ისევ ბრუნდებიან სისხლის მიმოქცევის სისტემაში.

სიბრძნის კბილი მესამე ძირითადი კბილია და პირის ღრუში ყველაზე ღრმად მდებარეობს. ადამიანს 4 სიბრძნის კბილი აქვს, თითო-თითო ზედა და ქვედა ყბის მარჯვენა და მარცხენა მხარეს. ისინი 17-25 წლის ასაკში ამოდის. სიბრძნილი კბილის პრობლემა იქმნება მისი არასწორი მდებარეობის შემთხვევაში, მაგალითად,  ქვემოთა სიბრძნის კბილს არ გააჩნია წინამორბედი - სარძევე კბილი, რომელიც მას კბილბუდეს მოუმზადებდა, არ ჰყავს უკანა მეზობელი, რომელიც მას გადახრა-ცდომილებისგან დაიცავდა. სამწუხაროდ სიბრძნის კბილს კარიესი ყველაზე ადვილად უჩნდება, განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც არასწორად მდებარეობს. კარიესი კბილის ზედაპირზე ნადების დაგროვება-დალექვის შედეგად ვითარდება. კბილის ნადებში უხვად არის ბაქტერიები, რომლებიც ცხოველმყოფელობის პროცესში გამოიმუშავებენ ორგანულ მჟავებს. ორგანული მჟავები შლის კბილის ქსოვილს და კბილის ზედაპირზე დეფექტს წარმოქმნის. სიბრძნის კბილი ხშირად მიუწვდომელ ადგილას მდებარეობს, ამიტომ მისი სრულფასოვანი მოვლა, ნადებისგან გულდასმით გაწმენდა შეუძლებელია. კარიესი სწორედ ამ შემთხვევაში ვითარდება. სიბრძნის კბილის დაზიანებისგან თავდაცვის ყველაზე ეფექტური საშუალება კვალიფიციურ სტომატოლოგთან რეგულარული კონსულტაციაა.

დასავლეთ ნილოსის ინფექცია ადამიანის ან ცხოველის ორგანიზმში ხვდება დაინფიცირებული კოღოს ნაკბენით. ვირუსი არ ვრცელდება იმ ადამიანის შეხებით ან კოცნით ვინც კოღოს ნაკბენით დაინფიცირდა. დაავადებულ ადამიანთა უმრავლესობას ინფექციის ნიშნები არ აღენიშნებათ ან აწუხებთ მხოლოდ მსუბუქი სიმპტომები, როგორიცაა ტემპერატურის მომატება, თავის ტკივილი, თუმცა დაავადების გართულებულმა ფორმამ შესაძლებელია გამოიწვიოს ტვინიც ანთებაც კი.

ინფექციის მსუბუქი ნიშნები როგორც წესი თავისით ქრება, უფრო მწვავე სიმპტომები მაგალითად აუტანელი თავის ტკივილი, ცხელება, დეზორიენტაცია და უეცარი სისუსტე გადაუდებელ დახმარებას საჭიროებს.

დივერტიკულა მცირე ზომის ჩანთისებრი ამობურცულობაა, რომელიც ყალიბდება საჭმლის მომნელებელი, სისტემის ამომფენ შრეზე, ძირითადად ნაწლავის ბუნებრივად სუსტ ადგილებში ზეწოლის შედეგად. დაავადება ყველაზე ხშირად ყალიბდება მსხვილი ნაწლავის (კოლინჯის) ქვედა ნაწილში. 

კარდიომიოპათია გულის გაურკვეველი წარმოშობის პირველადი არაანთებითი დაავადებაა. მისთვის დამახასიათებელიაგულის გადიდება, გულის პროგრესირებადი მკურნალობისადმი მდგრადი უკმარისობა და რიტმის დარღვევები. კარდიომიოპათიის ერთ ერთი ძირითადი სახეობაა დილატირებული (შეგუბებითი) კარდიომიოპათია. აღნიშნული დაავადებისთვის დამახასიათებელია გულის ყველა საკნის გაგანიერება, ამ დროს ვითარდება გულის მედიკამენტებისადმი დაუმორჩილებელი უკმარისობა, რასაც ხშირად თან სდევს სხვადასხვა სახის გართულებები. დილატირებულ კარდიომიოპათია გამომწვევი მიზეზიდან გამომდინარე სხვადასხვა სახის შეიძლება იყოს: ინფექციური ან არაინფექციური კარდიომიოპათია, ეთილის სპირტით, ქიმიოპრეპარატებითა და სხვადასხვა ტოქსიკური ნივთიერებების სიჭარბით გამოწვეული კარდიომიოპათია, მეტაბოლური ცვლით გამოწვეული დილატირებული კარდიომიოპათია და ა.შ. დააავადების ზოგიერთი სახეობა თავისით ინკურნება, თუმცა გართულებულ ფორმებს აუცილებლად სჭირდება სწორი და დროული მკურნალობა, რის შედეგადაც პაციენტთა უმრავლესობის ჯანმრთელობის მდგომარეობა საგრძნობლად უმჯობესდება.

ვენების ვარიკოზული დაავადება ვითარდება ვენების გაფართოებისას. არტერიებს მიაქვთ სისხლი გულიდან სხეულის დანარჩენ ნაწილებში, ვენებს მოაქვთ სისხლი უკან გულში. ფეხის ვენებს მიზიდულობის საწინააღმდეგოდ უწევთ მუშაობა. სისხლის გულში დაბრუნებას ხელს უწყობს ქვედა კიდურების კუნთების შეკუმშვა და ელასტიური ვენების არსებობა. ასაკის მატებასთან ერთად ვენები კარგავენ ელასტიურობას, ვენის სარქველები შეიძლება დასუსტდნენ, რაც სისხლის უკუდინებას გამოიწვევს. სისხლი გროვდება ვენებში, რის გამოც ისინი ფართოვდებიან და ვარიკოზულები ხდებიან. ვენებს ლურჯი ფერი აქვთ, რადგან ისინი ჟანგბადით ღარიბ სისხლს შეიცავენ. ვარიკოზული ვენების განვითარება ასევე ხშირია ორსულებში, ორსულობა ზრდის სისხლის მოცულბას და ანელებს სისხლის ქვემო კიდურებიდან მენჯისკენ მოძრაობას, ეს სისხლის მიმოქცევის ცვლილება ხელს უწყობს ნაყოფის განვითარებას, თუმცა მისი გვერდითი ეფექტი შეიძლება იყოს  ქვემო კიდურების ვენების გაფართოება.

ვასკულიტი სისხლძარღვთა ანთებაა. ის ცვლის თითქმის მთელი ორგანიზმის სისხლძარღვთა კედლებს, რაც მათი გასქელებით, დასუსტებით, სანათურის შევიწროებითა და დანაწიბურებით გამოიხატება. ეს ყოველივე ხელს უშლის სისხლის დინებას და იწვევს ორგანოებისა და ქსოვილების დაზიანებას.

კიბო წარმოიქმნება მცირე ზომის, სამკუთხედის ფორმის ჯირკვლებში თირკმელების ზემოთ. თირკმელზედა ჯიკვლები წარმოქმნიან ჰორმონებს, რომლებიც ორგანიზმის თითქმის ყველა ორგანოსა თუ ქსოვილზე ახდენენ ზეგავლენას. კიბო ხშირად აგრესიულია.

სახსრის ინფექციური ართრიტი მასში მიკრობების შეჭრის შედეგად ვითარდება. მიკრობები სახსარში სხვადასხვა გზით ხვდება: პირდაპირი გზით (ტრავმებისა და ჭრილობების დროს), ლიმფოგენური გზით გვერდით მდებარე ჩირქოვანი კერებიდან (ლიმფადენიტი, ოსტეომიელიტი და სხვა). გამომწვევი შეიძლება იყოს სტრეპტოკოკი, სტაფილოკოკი, პნევმოკოკი და სხვა. შერეული ფლორის შემთხვევაში დაავადება განსაკუთრებით მძიმედ მიმდინარეობს. ინფექციური ართრიტის დროს. პათოლოგიური პროცესის არეში აღმოცენდება ტკივილი, რომელიც მცირე მოძრაობაზეც კი ძლიერდება. კიდური დამახასიათებელ მდგომარეობას იღებს. მაგალითად, სხივ-მაჯის სახსრის დაზიანებისას ხელი ოდნავ მოხრილია და გარეთ არის გაწეული. დაზიანებული სახსრის არეში ტემპერატურა მომატებულია და მასზე ზეწოლისას ტკივილი ჩნდება. საწყის სტადიაზე საერთო სისუსტე და ტემპერატურის მკვეთრი მატება არ შეიმჩნევა. აღინიშნება კანის სიწითლე და ოფლიანობა. თუ ჩირქოვანი პროცესი აზიანებს სახსრის და კუნთების შემომფენ ფასციას, მაშინ ვითარდება რბილი ქსოვილების შეშუპება. ამ დროს არცთუ იშვიათად საერთო მდგომარეობა მძიმეა, შეიმჩნევა კანის საფარველის სიყვითლე, შემცივნება, ცხელება და ბოდვა. ავადმყოფებს უყალიბდებათ სეპტიკოპიემია. დაავადების მკრნალობა შეიძლება წარმიართოს როგორც კონსერვატული, ისე ქირურგიული მეთოდით.

ლაბირინტიტი შიგნითა ყურის ანთებითი დაავადებაა. ლაბირინტი მდებარეობს შიგნითა ყურის სიღრმეში და შედგება სამი ნახევარწრიული არხისგან, რომლებსაც წონასწორობის კონტროლირება აკისრია. შიგნითა ყურის ამ სტრუქტურების ანთება უმეტესად ვირუსული ბუნებისაა, გაცილებით იშვიათად - ბაქტერიული.

ლაბირინტიტი ხშირად იწვევს თავბრუხვევას, რომელიც ზოგჯერ იმდენად მძიმეა, რომ გულისრევასა და ღებინებასაც კი განაპირობებს. ლაბირინტიტის მიზეზები ბოლომდე შესწავლილი არ არის.

მრავლობითი მიელომა არის სისხლის თეთრი უჯრედების (ლეიკოციტების), კონკრეტულად კი პლაზმური უჯრედების ავთვისებიანი სიმსივნე. მრავლობითი მიელომის დროს ძვლის ტვინში დაგროვებული სიმსივნური უჯრედები გამოდევნიან ჯანსაღ უჯრედებს. დაავადებული უჯრედები, ნაცვლად ორგანიზმის დამცავი ანტისხეულების გამომუშავებისა, გამოიმუშავებენ პათოლოგიურ ცილებს, რომლებიც იწვევენ თირკმლის პრობლემებს. დაავადების გამომწვევი ზუსტი მიზეზი დღემდე უცნობია. საწყის ეტაპზე დაავადება შესაძლოა სიმპტომების გარეშე მიმდინარეობდეს, შემდეგ კი გამოვლინდეს მისთვის დამახასიათებელი შემდეგი ნიშნები: ძვლების ტკივილი, განსაკუთრებით ხერხემლისა და მკერდის ძვლის გულისრევის შეგრძნება, შეკრულობა, მადის დაქვეითება, გონების დაბინდვა და დაბნეულობა, დაღლილობა, ხშირი ინფექციები, წონის კლება, სისუსტე და დაბუჟება ფეხებში, გაძლიერებული წყურვილი მიელომის უსიმპტომო ეტაპი მკურნალობას არ საჭიროებს. სიმპტომების გამოვლენისას კი მკურნალობა მიმართულია მათი, მაგ. ტკივილის შემსუბუქებისაკენ და დაავადების პროგრესირების შენელებისკენ, რომელიც გულისხმობს მიზნობრივ, ბიოლოგიურ, ქიმიო, რადიაციულ და სტეროიდულ თერაპიასა და ღეროვანი უჯრედების ტრანსპლანტაციას.

პნევმონია ანთებაა, რომელიც სასუნთქ გზებს ცალ ან ორივე ფილტვში ეხება. სასუნთქი გზები ამ დროს შესაძლოა სითხით ან ჩირქით ამოივსოს, რაც იწვევს ნახველის გაჩენას, ხველას ცხელებას, შეციებას, სუნთქვის გაძნელებას. მრავალი მიკროორგანიზმი როგორიცაა ბაქტერია, სოკო ან ვირუსი შესაძლოა იყოს პასუხისმგებელი პნევმონიის განვითარებაზე. სიმძიმის მიხედვით დაავადება მსუბუქი ან სიცოხლისთვის საშიში შეიძლება იყოს. პნევმონია ყველაზე საშიში ახალშობილებსა და ბავშვებში, ასევე 65 წელს გადაცილებულ ადამიანებსა და სუსტი იმუნური სისტემბის მქონე პაციენტებშია.

სუბარაქნოიდული ჰემორაგია არის სისხლდენა ტვინსა და მის მფარავ გარსს შორის. სისხლდენის მიზეზი ყველაზე ხშირად სისხლძარღვის გამობერილობის გასკდომაა. ხადახან სისხლძარღვების პათოლოგიური ხლართის გასკდომამ შეიძლება გამოიწვიოს სისხლდენა. სუბარქნოიდუმა ჰემორაგიამ შეიძლება ტვინის სამუდამო დაზიანება ან სიკვდილი გამოიწვიოს.

უვეიტი არის თვალის სისხლძარღვოვანი გარსის ანთება, შემთხვევათა ნახევარში, უვეიტის მიზეზი ვერ დგინდება. გავრცელებული მიზეზებია: თვალის ტრამვა ან ოპერაცია, აუტონომიური პათოლოგია, მაგალითად სარკიოდოზი ან მაანკილოზებელი სპონტილიტი, ისეთი ანთებითი პათოლოგია, როგორიცაა კრონის დაავადება ან წყლულოვანი კოლიტი, ინფექცია, მაგალითად კატის ნაჩხაპნის დაავადება, ჰერპერზ ზოსტერი, სიფილისი, ტოქსოპლაზმოზი, ტუპერკულოზი, ლაიმის დაავადება ან დასავლეთ ნილოსის ვირუსი. ერთ-ერთი მიზეზია სიმსივნე, რომელიც აზიანებს თვალს, მაგალითად ლიმფომა.

უვეიტის გამაფრთხილებელი ნიშნები უეცრად ჩნდება და მალევე ქრება.

ადრეული დიაგნოზირება და მკურნალობა მნიშვნელოვანია გართულებების თავიდან ასარიდებლად.

ფილტვის ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადება აღნიშნავს დაავადებათა ჯგუფს, რომელთაც აერთიანებთ სასუნთქი გზების დახშობა და სუნთქვის გაძნელება. ეფიზემა და ქრონიკული ბრონქიტი ამ ჯგუფის ყველაზე გავრცელებული დაავადებებია. ქრონიკული ბრონქიტი ანთებითი მდგომარეობაა ბრონქებში - სასუნთქ მილებში, რომლებიც ჰაერს ატარებენ ფილტვებამდე და ფილტვებიდან გარეთ. ეფიზემა კი ვითარდება, როცა ჰაეროვანი ბუშტუკები (ალვეოლები) უმცირესი ზომის სასუნთქი გზების ბოლოს (ბრონქიოლები) თანდათანობით ნადგურდებიან.

შარდის შეუკავებლობა არის გავრცელებული და შემარცხვენელი პრობლემა. სიმწვავე მერყეობს შარდის ხველების ან დაცემინების დროს იშვიათი გაჟონვიდან ძლიერ და უეცარ მოთხოვნილებამდე. შარდის შეუკავებლობა სიმპტომია და არა დაავადება. იგი შეიძლება გამოიწვიოს ყოველდღიურმა ჩვევებმა, ფარულად მიმდინარე დააავადებებმა და ფიზიკურმა პრობლემებმა. ზოგიერთი სასმელი საკვები მედიკამენტი მოქმედებს როგორც შარდმდენი. ისინი აღიზიანებენ შარდის ბუშტს და ზრდიან შარდის მოცულობას. მათ შორისაა: ალკოჰოლი, კოფეინი, უკოფეინო ყავა და ჩაი, გაზიანი სასმელები, ხელოვნური დამატკობლები, სიმინდის სიროფი, საკვები რომელშიც ჭარბადაა სუნელები, შაქარი ან მჟავა, გულის და სისხლის წნევის მედიკამენტები, დამამშვიდებლები და კუნთების მომადუნებლები, ასევე B და C ვიტამინის დიდი დოზები. მიზეზი შეიძლება იყოს საშარდე გზების ინფექცია, ყაზბობა, ორსულობა, მშობიარობა, ასაკთან დაკავშირებული ცვლილებები, მენოპაუზა, საშვილოსნოს ამოკვეთა და სხვა. ბევრ შემთხვევაში ცხოვრების წესის მარტივი ცვლილებები და მედიკამენტური მკურნალობა ამცირებს დისკომფორტს და აჩერებს შარდის შეუკავებლობას.

ჩუტყვავილა (ვარიცელა) ვირუსული ინფექციაა, რომელიც იწვევს გამონაყარსა და ქავილს. იგი გადამდები დაავადებაა და ვრცელდება იმ ადამიანებზე, რომელთაც იგი არ გადაუტანიათ ან არ არიან აცრილები. დაავადების ხანგრძლივობა ძირითადად 5 - 10 დღეა და ხასიათდება სხეულის ზედაპირზე გამონაყარის გაჩენით, პაციენტებს აღენიშნებათ სხვა სიმპტომებიც, რომლებიც ჩნდება გამონაყარამდე 1- 2 დღით ადრე ეს სიმპტომებია სიცხე, უმადობა, თავის ტკივილი, მტკივნეულობისა და ცუდად ყოფნის ზოგადი შეგრძნება. უმეტეს შემთხვევაში დაავადება მსუბუქად მიმდინარეობს. ამის მიუხედავად საჭიროა ვაქცინაცია, რაც უსაფრთხო და ეფექტური გზაა პრევენციისა და გართულებების თავიდან აცილებისთვის.

თურქული კეხი ეწოდება თავის ქალის ჩონჩხის ერთ-ერთ ძვალს, რომელიც თავის ქალას ღრუსკენაა მიმართული და ფორმით უნაგირს ჰგავს. კეხის ცენტრალურ ნაწილშია ჰიპოფიზის ფოსო, სადაც მდებარეობს ჰიპოფიზი. "ცარიელი" თურქული კეხის სინდრომი გულისხმობს თურქული კეხის გაფართოებას კეხის დიაფრაგმაში ხვრელის გავლით, თიაქრის პარკის გაღწევის შედეგად,  რომელიც წარმოქმნილია ქსელისებრი გარსითა და ავსებულია ცერებროსპინური სითხით (თხიერი გარემო, რომელიც გარს ერტყმის თავისა და ზურგის ტვინს) დაავადებულთა უმრავლესობა არის მრავალჯერ ნამშობიარები ჭარბი წონის ქალბატონები, რომელთაც აწუხებთ თავის ტკივილი და არტერიული ჰიპერტენზია.

ცოფი გამოწვეულია მომაკვდინებელი ვირუსით, რომელიც ადამიანებზე გადადის ინფიცირებული ცხოველის ნერწყვიდან. ცოფის ვირუსი, როგორც წესი, ნაკბენის საშუალებით გადაეცემა. საქართველოში უპატრონო ძაღლები ადამიანებზე ვირუსის ყველაზე ხშირი გამავრცელებლები არიან. ვირუსის გამავრცელებელი ცხოველები ძირითადად არიან შინაური და ფერმის ცხოველები, მაგალითად კატა, ძროხა, ძაღლი, ქრცვინი, თხა, ცხენი ასევე შემდეგი გარეული ცხოველები: ღამურა, ტახვი, ველის მგელი (კოიოტი) მაიმუნი, მელია, ენოტი და სკუნსი. ცოფის თავდაპირველი სიმპტომები გრიპის მსგავსია და გრძელდება რამდენიმე დღე. სიცხე, ტავის ტკივილი, გულისრევის შეგრძნება, ღებინება, აფორიაქება, შფოთვა, დაბნეულობა, ჰიპერაქტიურობა, ყლაპვის გაძნელება, ჭარბი ნერწყვდენა, ჰალუცინაციები, უძილობა, ნაწილობრივი პარალიზი ცოფის ვირუსით დაინფიცირების მანიშნებელი სიმპტომებია, რაც მოითხოვს სასწრაფო ვაქცინაციას, ფატალური შედეგების თავიდან არიდების მიზნით.

წინაგულების თრთოლვის დროს, გულის ზედა საკნები (წინაგულები) ცემს ძალიან სწრაფად. ეს მდგომარეობა იწვევს გულის სწრაფ და რეგულარულ რითმს. წინაგულების თრთოლვა არის გულის რითმის დარღვევა (არითმია), რასაც იწვევს გულის ელექტრულის სისტემის პრობლემები. მდგომარეობა გავს წინაგულების ფიბრილაციას(გულის რითმის ხშირი დაავადება) თუმცა თრთოლვის დროს რითმი უფრო ორგანიზებული და ნაკლებად ქაოტურია. ზოგჯერ პაციენტი განიცდის, როგორც წინაგულების თრთოლვას ასევე ფიბრილაციას. არსებული მედიკამენტები საშუალებას იძლევა გამოსწორდეს ჯანმრთელობის მდგომარეობა და პაციენტი დაუბრუნდეს ცხოვრების ჩვეულ რიტმს.

ჯიბლიბო არის ქუთუთოს კიდის მტკივნეული შესიება, ის ხშირად ჩირქს შეიცავს და უფრო ხშირად ქუთუთოს გარეთა ნაწილზე წარმოქიმნება. თუმცა ეს არ გამორიცხავს მისი ქუთუთოს შიგნითა ნაწილზე წარმოაქმნას. ჯიბლიბოს გამომწვევ მიზეზად ითვლება ცხიმოვანი ჯირკვლების ინფექცია. ამ ინფექციის ყველაზე ხშირი გამომწვევია სტაფილოკოკური ბაქტერია. ჯიბლიბოს ნიშნები და სიმპტომებია: წითელი შესიება ქუთუთოზე, რომელიც ძირმაგარას ან მუწუკს გავს, ქუთუთოს ტკივილი და შეშუპება, ცრემლიანობა. უმეტეს შემთხვევაში ჯიბლიბო თავისით ქრება 2 - 3დღეში. ტკივილისა და სისკომპორტის საწინააღმდეგოდ კარგი საშუალებაა თბილი საფენის თვალზე დადება.