დაავადების ჩამოყალიბების მთავარ მიზეზად ითვლება იმ გენის მუტაცია, რომელიც შეიცავს ინფორმაციას და ინსტრუქციას იმუნური სისტემის მარეგულირებელი ცილის წარმოქმნის შესახებ, აღნიშნული ცილა ორგანიზმს ეხმარება ერთმანეთისგან განასხვავოს საკუთარი ცილები და უჯრედები იმ უცხო სხეულებისგან, მაგალითად ვირუსი, ბაქტერია, სოკო, რომელთა შეჭრაც ორგანიზმში იწვევს სხვადასხვა სახის დარღვევებს. გენის მუტაციის შედეგად სუსტდება და ქვეითდება აუტოიმუნურ-რეგულატორული მოქმედების ფუნქცია. შედეგად იმუნური სისტემა შეცდომით უტევს ორგანიზმის ჯანმრთელ უჯრედებსა და ორგანოებს.
აღნიშნული იწვევს სინდრომისთვის დამახასიათებელი სამი მდგომარეობის განვითარებას ესენია: კანდიდიაზი. ჰოპოპარათიროიდიზმი და თირკმელზედა ჯირკვლის უკმარისობა.დაავადებულთა უმეტესობას როგორც წესი აღენიშნება მინიმუმ ორი მათგანი. თუმცა ხშირია სამივე დაავადების ერთდროულად გამოვლენის შემთხვევებიც.
კანდიდიაზი იწვევს კანისა და ფრჩხილების ინფექციების განვითარებას, რომელთა გამომწვევი სოკოს ერთ-ერთი სახეობა კანდიდაა (Candida). ინფექციების უმეტესობა ქრონიკულია, ანუ განვითარების შემდეგ დიდი ხნის განმავლობაში აზიანებენ და აფერხებენ ორგანიზმში მიმდინარე პროცესებს.
შემდეგი მახასიათებელი ნიშანია ჰიპოთიროიდიზმი, როცა ფარისებრი ჯირკვალი დაზიანების გამო ვეღარ გამოყოფს ორგანიზმისთვის საჭირო ჰორმონებს. ჰიპოთიროიდიზმი იწვევს მგრძნობელობის გაზრდას ტუჩების, ხელისა და ფეხის თითების არეებში, ასევე კუთების ტკივილსსა და კრუნჩხვებს, სისუსტეს, დაღლილობას.
მესამე მთავარი მახასიათებელი ნიშანია თირკმელზედა ჯირკვლების უკმარისობა (ედისონის დაავადება) მათ მიერ გამოყოფილი ჰორმონების ნაკლებობა იწვევს დაღლილობას, კუთების სისუსტეს, მადის დაკარგვას, წონაში კლებას, სისხლის წნევის დაქვეითებას და კანის ფერის ცვლილებას.
დაავადების სიმპტომების გამოვლენისთანავე აუცილებელია სპეციალისტთან კოსულტაცია, რათა დადგენილ იქნეს მკურნალობის ის მეთოდები, რომლებიც პაციენტს თავიდან აარიდებს სინდრომისთვის დამახასიათებელ გართულებებსა და მძიმე შედეგებს.