ჰიპერტენზიული კრიზი

ჰიპერტენზიული კრიზისი ჰიპერტენზიული დაავადებების დროს განვითარებული მდგომარეობაა. განასხვავებენ ჰიპერტონიული კრიზის ხუთ ვარიანტს:

  • ჰიპერტონიული კარდიალური კრიზი ხასიათდება გულის მწვავე მარცხენაპარკუჭოვანი უკმარისობით, არეტრიული წნევის მკვეთრი მომატებისას
  • ცერებრული ანგიოჰიპეტონური კრიზი შეესაბამება ე. წ. ჰიპერტონულ ენცეფალოპათიას, რომელიც განპირობებულია ქალაშიდა ვენებისა და ვენური სინუსების გადავსებით სისხლით, ტვინის კაპილარებში წნევის მომატებით, რაც იწვევს ტვინის შესიება - შეშუპებას, ქალაშიდა წნევის მომატებას. 
  • ცერებრული იშემიური კრიზი განპირობებულია ტვინის არტერიების ჭარბი ტონური რეაქციით, არტერიული წნევის მნიშვნელოვანი მომატების პასუხად. 
  • ცერებრული რთული კრიზი ხასიათდება კეროვანი ნევროლოგიური დარღვევების წარმოქმნით 
  • გენერალიზებული სისხლძარღვოვანი კრიზი გარდა არტერიული წნევის მნიშვნელოვანი ზრდისა, რასაც თან ახლავს გამოხატული დიასტოლური ჰიპერტენზია, ხასიათდება, ერთდროულად რამოდენიმე ორგანოს სისხლმომარაგების დარღვევის ნიშნებით

მკურნალობა

მდგომარეობის მკურნალობა გულისხმობს კრიზის სიმძიმის, არტერიული წნევის დონისა და ფარმაკოლოგიური ანამნეზის მონაცემების გათვალისწინებით, დაუყონებლივ სწრაფადმოქმედი ჰიპოტენზული საშუალებების შეყვანას და პაციენტის მშვიდ გარემოში მოთავსებას.